„Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry” – recenzja książki

Spotkać się można nierzadko ze stereotypem, że psychiatrzy są „dziwni” i nie mający zbyt wiele ciekawego do powiedzenia. A jednak inicjuje się coraz więcej wywiadów, rozmów z udziałem lekarzy tej specjalizacji i widać, że są to ludzie jak inni, doświadczający różnych emocji i zachowujący się we właściwy sobie sposób. Irena Stanisławska przeprowadziła taki wywiad z nietuzinkowym człowiekiem, Edwardem Krzemińskim, psychiatrą właśnie, a ponadto dyrektorem szpitali psychiatrycznych i biegłym sądowym.

„Jak tu nie zwariować…” składa się z 13 rozdziałów i dodatku, zawierającego klasyfikację zaburzeń psychicznych i zachowania. Kto nie miał do czynienia wcześniej z tematem osób chorujących psychicznie lub miał, lecz bardzo pobieżnie, ma możliwość po przeczytaniu tej książki poszerzyć swoją wiedzę w sposób lekki i przyjemny. Rozdziały są tak zaplanowane, aby każdy z nich omawiał konkretne zagadnienie.

Na początku Edward Krzemiński przedstawia się i opowiada o historii psychiatrii, która, jak wielu z nas wie, nie była łatwa. Psychiatra opowiada, jak uczestniczył w kolejnych reformach tej gałęzi leczenia, zauważając, jak wiele się zmieniło od lat 60. ubiegłego wieku. Elektrowstrząsy w dużej mierze odeszły już w niepamięć, a obecnie stosuje się coraz bardziej skuteczne leki.

Krzemiński mówi też o tym, jak postrzega się osoby chorujące psychicznie w kulturze. Twierdzi, że są jedynie nieliczne filmy, jak np. „Żywot Mateusza”, które ukazują chorobę psychiczną prawdziwie, a przy tym w głęboki sposób. Rozmówca Stanisławskiej wypowiada się o doświadczających kryzysu psychicznego ze znawstwem, ale i zachowując współczucie i zrozumienie dla tych osób, co zdecydowanie zachęca do lektury książki.

Z kolejnych partii dialogu między dziennikarką a psychiatrą można dowiedzieć się o różnych niuansach zdrowia psychicznego. Pojawia się zagadnienie zaburzeń osobowości, z którymi trudno żyć, także bliskim osób dotkniętych tymi zaburzeniami. Rozmówcy rozwijają także temat chorób psychicznych, jak m.in. schizofrenia czy depresja.

Można powiedzieć, że przekrój tematów podjętych przez rozmówców jest dosyć szeroki i znalazło się w nim miejsce także dla zawodu biegłego sądowego czy psychogeriatrii. Odniosłam wrażenie, że każdy temat starano się omówić w miarę dokładnie, ale łatwo o pewien niedosyt, którego ja np. doświadczyłam jako czytelnik. Książka jest naprawdę świetnym wstępem do zagadnień w obszarze zdrowia psychicznego, natomiast jeżeli ktoś chciałby poszerzyć bardziej swoją wiedzę na podobne tematy, powinien po zakończeniu lektury „Jak tu nie zwariować…” sięgnąć po kolejne tytuły, np. „Schizofrenię” Antoniego Kępińskiego.

Dane o recenzowanej książce:

Edward Krzemiński w rozmowie z Ireną A. Stanisławską

Tytuł: Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry

Wydawnictwo: MUZA S.A.

Miejsce i rok wydania: Warszawa 2018

ISBN: 978-83-287-1019-1